Rusanu

Grecki monastyr wchodzący w skład kompleksu klasztornego Meteorów.

Nazwa

Geneza jego tradycyjnej nazwy jest nieznana. Przypuszcza się, że pochodzi od imienia jakiegoś ascety Roussanosa, żyjącego niegdyś na skale, choć również nie jest wykluczone, że upamiętnia dwóch mnichów rosyjskich, którzy jakoby go wybudowali. Druga nazwa monastyru brzmi Ajia Warwara (czyli św. Barbara), a święto tej patronki (4 grudnia) jest tam obchodzone szczególnie uroczyście, chociaż główna świątynia (katolikon) poświęcona jest Przemienieniu Pańskiemu.

Historia

Początki klasztoru są nieznane. Niepotwierdzone historycznie wzmianki mówią o 1288 jako o roku powstania. Wiadomo natomiast, że w 1529 dwaj bracia zakonni, hieromnisi Josafat i Maksym, pochodzący z Janiny, wspięli się na skałę, gdzie zastali ruiny klasztoru. Za zgodą władz kościelnych postawili na nich nowe budynki: katolikon i cele. Wiadomo również, że w XVI wieku w monastyrze działała pracownia przepisywania manuskryptów. W 1757 klasztor stał się schronieniem dla Greków z Trikali uciekających przed Turkami, podobnie jak w 1897, kiedy posłużył za kryjówkę dla kilku rodzin z Kalampaki prześladowanych po wojnie grecko-tureckiej. Podczas II wojny światowej monastyr został obrabowany. Z bogatej biblioteki manuskryptów zachowało się jedynie 50 sztuk przechowywanych obecnie w klasztorze Świętego Stefana. Monastyr został ponownie otwarty w 1971. W latach 80. XX wieku przeprowadzono gruntowny remont i rekonstrukcję obiektu, a w 1988 klasztor został przekazany zakonnicom. Obecnie mieszka w nim 14 sióstr (stan na 2008).

Architektura i zabytki

Monastyr został wybudowany na planie kwadratu, a swą dzisiejszą formę przybrał w trzecim ćwierćwieczu XVI wieku. Zabudowania klasztorne zajmują trzy poziomy: katolikon jest na środkowym, cele, pokoje gościnne, pokój przyjęć na wyższym, natomiast na niższym poziomie znajdują się pracownie i pomieszczenia gospodarcze.
Obecny kościół pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego wybudowany według athoskiego stylu, wzniesiono w roku 1530 na fundamencie dawnej świątyni, która uległa samoczynnemu zniszczeniu z upływem lat. Freski z 1560 są wyrazistym przykładem późnobizantyjskiej epoki i zostały wykonane przez anonimowego artystę, prawdopodobnie ze szkoły kreteńskiej. Do najbardziej interesujących należą: Sąd Ostateczny, sceny męczeństw w narteksie, Wniebowzięcie Marii Panny w nawie (niemowlę trzymane na rękach przez Chrystusa symbolizuje niewinną duszę Bogurodzicy). Wizerunek strusiego jaja w katolikonie ma ciekawą symbolikę: struś jest jedynym ptakiem, który nie wysiaduje jaj, tylko obserwuje je z daleka do momentu kiedy wyklują się młode. Podobnie Bóg czuwa nad wiernymi, póki się nie narodzą do wiary i nie zaczną iść za nim.

Źródło: Wikipedia